به گزارش سرویس فرهنگی مشرق به نقل از ایسنا، گزیده جمله‌های این 10 نفر را در سه بخش «مهمترین کار انجام شده»، «مهمترین کار بر زمین مانده» و «اولویت رییس بعدی سازمان سینمایی» تقسیم‌بندی کرده است که در زیر می‌خوانیم:
 
مهمترین کار انجام شده:
 
حمید بهمنی (مدیرعامل موسسه آوینی‌فیلم و کارگردان): دو کار اساسی انجام شده است که اگر او هیچ کار دیگری هم انجام نداده باشد، همین دو کار عالی بوده است؛ راه‌اندازی شورای عالی سینما که باعث می‌شود سینما، به مسئله‌ی دولت تبدیل شود و راه‌اندازی سازمان سینمایی که سبب شد سینما از مدیریت بالاتری برخوردار شود، چون در گذشته دست معاون سینمایی همیشه جلوی وزیر دراز بود اما الان این تشکیلات به سازمانی تبدیل شده است که بودجه‌ی کلانی هم دارد. همچنین سروسامان دادن به خانه‌ی سینما یکی دیگر از اقدامات مهمی بود که در دوران مدیریت شمقدری انجام شد.
 
سیدمحمد بهشتی (مدیر اسبق بنیاد سینمایی فارابی): مهم‌ترین کار این بوده که بسیاری از کارهایی که شاید هیچ‌کس فکر نمی‌کرد بتوان آن‌ها را انجام داد، انجام شده است‌؛ به‌طوری که موجودیت سینما به عنوان یک موجود متکی به خود، شریف و مستقل نادیده گرفته شد.
 
رضا سعیدی‌پور (مدیر سینما «آزادی»): در زمان معاونت آقای شمقدری، خیلی از فیلم‌هایی که پشت خط اکران مانده بودند روی پرده رفتند که این کار جسارت می‌خواست. دیدیم که با اکران آن فیلم‌ها نه تنها هیچ مشکلی ایجاد نشد، بلکه سینماداران هم نفع زیادی بردند.
 
پرویز شیخ‌طادی (تهیه‌کننده و کارگردان): بهترین کار این بود که در این مدت، درس بزرگی به ما آموختند و آن هم این است که هرگز آنچه را در این چهار سال انجام شده است، تکرار نکنیم! به ما یاد داده شد که کارنامه عبرت‌آموز این مدت را همیشه جلوی چشم خود نگه داریم.
 
سیدضیا هاشمی (رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان، رییس‌ شورای صنفی نمایش و تهیه‌کننده): هیچ کار جدی انجام نشده و کارهای زیادی بر زمین مانده است، سینمای ایران بیشتر در حال روزمرگی بوده و شاهد برنامه‌ی مدونی که سینما را به سمت و سوی ویژه‌ای ببرد، نبوده‌ایم؛ البته این موضوع فقط مربوط به چهار سال گذشته نیست، بلکه از سال‌های دور چنین شرایطی در سینمای ایران وجود داشته است.
 
سیروس تسلیمی (تهیه‌کننده): مهم‌ترین کاری که در دوره‌ی مدیریت فعلی سینما انجام شده، بسته شدن خانه‌ی سینما است که معلوم نشد این همه انرژی و وقتی که گرفته شد به کجا رسید؛ این یعنی هیاهو برای هیچ. از ابتدای انقلاب اسلامی در سینمای ایران چارچوب‌هایی وجود داشته که به هیچ طریق نمی‌توان از آن‌ها عدول کرد. در این میان، برخی از مدیران پیچیدگی کمتری دارند و در این چهارچوب‌ها به گونه‌ای بازی می‌کنند که سینماگران راضی یا نیمه‌راضی هستند، اما عده‌ای از مدیران هم هستند که شرایط را آزاردهنده‌ می‌کنند.
 
جمال شورجه: تشکیل شورای عالی سینما و توجه این شورا به مسائل کلان در حوزه سینما و همچنین تشکیل سازمان سینمایی کشور از جمله مهمترین اقدامات انجام شده در دوره مدیریت جواد شمقدری است.
 
تشکیل شورای عالی سینما حرکتی بزرگ و قابل توجه بود که امیدوارم در دوره بعد هر عزیزی که به عنوان رییس‌جمهور انتخاب شد آن را ادامه دهد... همچنین تنوع موضوعی در فیلم‌ها و تنوع فیلمسازان یکی دیگر از شاخصه‌های مهم دوران مدیریت چهار ساله شمقدری است... حل شدن مشکل مالیاتی سینماگران‌، مشخص‌شدن وضعیت بیمه آن‌ها و همچنین اقدامات انجام گرفته در حوزه رفاهی را نیز از دیگر اقدامات مهم او در این دوره بوده است.
 
حبیب اسماعیلی (پخش‌کننده و تهیه‌کننده): یکی از اتفاقاتی که در این دوران شروع شد، نمایش فیلم‌هایی مانند «به رنگ ارغوان» ابراهیم حاتمی‌کیا بود که پیش از آن اجازه اکران نداشت، اما بعد از آن دیگر اتفاقی نیفتاد و انقلابی به پا نشد. همچنین در این مدت قدم‌های مثبتی برداشته شده و اگر مساله بیمه و مالیات‌های دست اندرکاران سینما به نتیجه لازم برسد اقدام خوبی انجام شده است.
 
علیرضا زرین‌دست (مدیر فیلمبرداری باسابقه): بارز‌ترین اتفاق، موفقیت فیلم «جدایی نادر از سیمین» بوده که در این دوره مدیدریتی رخ داده است.
 
مهمترین کار بر زمین مانده:
 
حمید بهمنی: در 30 سال گذشته وجه ارزشی سینمای انقلاب به معنای واقعی رونمایی‌نشده است و این ضعف آشکاری برای تمام مدیران سینمایی از جمله مدیریت این دوره است.
 
رضا سعیدی‌پور: کارها و شعارهای زیادی بر زمین ماندند. که از آن جمله می‌توان به شعارهایی مانند برگشت سرانه انرژی به سینماداران، خرید ضریبی از صندلی سالن‌های سینمایی، حمایت از اکران به‌جای تولید و در کل طرح‌های کلی سازمان در حوزه اکران اشاره کرد.
 
پرویز شیخ طادی: همه کارها روی زمین مانده‌اند. از سالن‌های سینمایی و تاسیس پردیس‌های تجاری- فرهنگی گرفته تا بحث شورای نمایش و اکران که از نقاط ضعف این دوره بوده است. همچنین افقی برای برنامه‌های دراز مدت هنرمندان تعیین نشده و از مسائل مهم کشوری و منطقه‌ای در حوزه سینما غفلت شده است.
 
سیروس تسلیمی: مهم‌ترین کار در این بخش، پیدا کردن مفهوم واقعی سینماست؛ چون در دوره‌ی‌ فعلی، «سینما» را خیلی جدی گرفته‌ایم و فکر می‌کنیم اگر یک فیلم نمایش داده شود، همه‌جا به هم می‌ریزد. به همین دلیل آن‌ را مرتب محدود می‌کنیم. همچنین عدم توجه به سالن‌های سینما هم که وضعیت خوبی ندارند، یکی از مسائل مهم این دوره بود.
 
حبیب اسماعیلی: چند دستگی و اختلاف‌ها یکی از مشکلات بزرگی بود که حل نشد. شرایط طوری شده که افراد حرفه‌ای که در فیلمسازی استخوان خرد کرده‌اند، نتوانستند کار کنند یا ترجیح دادند که از کشور بروند. همچنین ما در این مدت به آن‌ چیزی که می‌خواستیم نرسیدیم و اقدامات مثبت در زمینه ممیزی‌ها ادامه پیدا نکرد، به طوریکه سال گذشته شاهد بودیم که یک‌سری از فیلم‌ها از طرف دستگاه‌های دیگر تحریم شدند.
 
علیرضا زرین‌دست: اگر بخواهیم برای این سینما دارویی تجویز کنیم باید درد آن را پیدا کنیم. باید برای این سینما به تعداد کافی سالن سینمایی ایجاد شود تا برای نمایش فیلم‌ها رابطه و گروه‌بندی پیش نیاید.
 
اولویت رییس بعدی سازمان سینمایی کشور:
 
پوران درخشنده: باید تلاش کنیم شرایطی فراهم شود تا فیلم‌های ایرانی در سطح بین‌الملل برای مردم نمایش داده شوند؛ یعنی بودجه‌ی خاص و راهکارهایی در نظر گرفته شوند تا این اتفاق عملی شود.
 
ابراهیم اصغری: مهم‌ترین اولویت وزارت ارشاد در بخش سینما این است که بتواند اختلافات به وجود آمده در خانواده‌ی سینما را به حداقل رسانده تا سینمای ایران بتواند بدون حاشیه به راهش ادامه دهد. متاسفانه اختلافات در این چند ساله خیلی به ما لطمه زد. همچنین مدیر بعدی باید سازمان سینمایی را به لحاظ اجرایی به نقطه‌ی متناسب آن برساند تا استقلال بیشتر، بودجه‌ی مناسب‌تر و وابستگی دولتی کمتری داشته باشد.
 
حمید بهمنی: طبق گفته‌ی مقام معظم رهبری هر مسئولی که می‌آید، باید نقاط قوت را حفظ کند و نقاط ضعف را ادامه ندهد. این مسئله در سازمان سینمایی نیز وجود دارد و خوب است هر مدیری که می‌آید به جای عقده‌گشایی، فرصت‌سوزی و نگاه جناحی، از فرصت‌ها استفاده و در راستای ارتقای سینمای ایران تلاش کند. همچنین مدیران آینده حوزه‌ی سینما باید برنامه‌ریزی کلان داشته باشند چون سینما در جنگ نرم بیشترین حرف را می‌زند.
 
سیدمحمد بهشتی: در شرایط فعلی باید به دوستان بگویم که در این روزهای آخر لطفا دیگر کاری نکنند. اصلا مهم نیست کاری که می‌خواهند انجام دهند، خوب است یا بد. درباره‌ی اولویت‌های آینده مدیریت سینما هم ابتدا باید مشخص شود که آیا اصلا احتیاجی به وجود سازمان سینمایی یا وزارت «ارشاد» داریم؟ چون آنچه اکنون در وزارت «ارشاد» وجود دارد، یک الگوی مستعمل است که باید اصلاح شود و این شرایط نه تنها در سینما، بلکه در حوزه‌های دیگری مانند کتاب هم دیده می‌شود.
 
رضا سعیدی‌پور: اگر مدیران بعدی سازمان سینمایی کسانی باشد که به کارهای اجرایی تکیه کرده و به سیاست وارد نشوند، می‌توانند از محافل صنفی استفاده بیشتری ببرند.
 
پرویز شیخ طادی: مدیران بعدی باید متوجه باشند که هنرمندان فرهنگ‌ساز و آینده‌ساز هستند و می‌توانند سلیقه‌ی جامعه را بسازند. مسئولان آینده نباید هنرمندان را نامحرم بدانند و آن‌ها را وارد باند بازی کنند، چون هنرمند باید سرباز ملت باشد و نباید اجازه دهند که وارد عرصه سیاسی شوند. باید به هنرمندان به چشم سرمایه‌هایی مهم‌ نگریسته‌ شوند، افرادی نخبه، باهوش و مهربان ذاتی برسر کار آیند و شعارگرایی را کنار بگذارند و استراتژیست باشند.
 
سیدضیا هاشمی: اولویت اول،‌ دوم و سوم باید ساخت و تجهیز سالن سینمایی باشد؛ چون سالن‌های سینمایی وضعیت تولید فیلم،‌ کیفیت فیلم و سرمایه‌گذاری برای فیلم‌ها و شغل و معیشت در این حوزه را تعیین می‌کنند... هر مدیر سینمایی که از این پس بیاید و در زمینه‌ی زیرساخت‌های سینما فعالیتی نکند به این مملکت خیانت کرده است؛ چون اگر منابع مالی را که تا کنون برای تولید فیلم‌های بی‌خاصیت صرف شده، برای زیرساخت‌های سینما استفاده می‌کردیم بسیار مثمر ثمر بود.
 
سیروس تسلیمی: بخش‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری سینما باید دوباره‌ تعریف شوند. ضمن آنکه اوضاع بخش خصوصی هم که هر روز کم‌توان‌تر می‌شود، باید مورد توجه قرار گیرد تا باز هم شاهد فیلم‌های درخشانی که در دهه‌های اول انقلاب ساخته می‌شد، باشیم.
 
جمال شورجه: یکی از اقدامات مهم برای دوره‌های آتی نمایش فیلم‌هایمان در کشورهای مختلف از طرق مختلف است. همچنین باید طراحی استراتژی جامعی برای سینما داشته باشیم. حداقل کاری که در این استراتژی باید انجام شود این است که اول هر سال مشخص باشد که می‌خواهیم چه تعداد فیلم تولید کنیم تا بتوانیم حوزه‌های مختلف آن را تعریف کرده و مهمتر از همه، برای اکرانش ظرفیت ایجاد کنیم. در این صورت می‌توانیم برنامه میان مدت و بلند مدت در حوزه تولید و اکران داشته باشیم.
 
حبیب اسماعیلی: رسیدگی به بخش خصوصی در حوزه سینما یکی از مهمترین اقداماتی است که مدیران بعدی سینما باید در نظر داشته باشند و البته باید بدانیم که این کار با وام و مشارکت حل نمی‌شود.
 
خسرو سینایی: ‌ برای بهبود وضعیت سینما بیش از هر چیز به نوعی همبستگی و اتحاد اجتماعی احتیاج داریم. چون این مسئله عامل مهمی در سینما محسوب می‌شود و تا وقتی که این عامل ایجاد نشود به مشکل برخواهیم خورد.
 
علیرضا زرین‌دست: مدیر بعدی باید به مسائل سینمای ایران بپردازد چون سرگرمی فرهنگی در این کشور نادیده گرفته می‌شود اگر به این موضوع فکر نکند باید عوارض آن را هم تحمل کند... برای این کار کافی است مدیران عزیز فقط به چند شهرستان سفر کنند و ببینند اوضاع چگونه است و این نسل چگونه وقت خود را می‌گذراند.